ေကာ္ဖီဆိုင္

လဲ႔ေနတဲ႔ မ်က္၀န္း
စုထားတဲ႔ အလြမ္း
အၾကာၾကီးထိုင္ျပီး မင္းကို ေငးေမာတာဟာ
ကိုယ္မင္းကို စားလိုက္တာပဲ
"ရွင္လြန္ျပီေနာ္ ကြ်န္မမေနတတ္ဘူး"
ဒီမွာ မ်က္ေတာင္သာ ခတ္ေနရရင္
အခ်ိန္ေတြ ႏွေမ်ာစရာ သိပ္ေကာင္းသြားမွာေပါ႔
မင္းလက္ဖ်ားေအာက္မွာ ေရခဲတံုးေလးေတြ တခြ်င္ခြ်င္
ေကာ္ဖီပင္လယ္မွာ တျငိမ္႔ျငိမ္႔စီး
မ၀ံ႔မရဲ အၾကည္႔၀ဲထဲ
ေဟာ မ်က္လႊာခ်သြားရျပန္ျပီ
ကိုယ္႔အသက္ကို ေအးေအးရႈစမ္းပါကြာ
မင္းေကာ္ဖီခြက္ကို ဘယ္ငနဲမွ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး
အေမွာင္ဆိုေပမယ္႔ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔တယ္
အမည္းေရာင္မဟုတ္ဘူး
အ၀ါေရာင္
မင္းမ်က္ႏွာေပၚမွာေတာင္
မွိန္မွိန္ေလး စိုရႊဲလို႔
ေရခဲတံုးေလးေတြမွာ မ်က္ရည္ရွိတယ္
အခု ဖန္ခြက္အျပင္ကို စိမ္႔ထြက္ေနၾကပီ
နာရီထဲမွာ ေကာင္မေလး စီးသြားမယ္႔ ရထားရွိတယ္
ကိုယ္႔မ်က္ႏွာရဲ႔ အတြင္းဘက္မွာလည္း
ေရခဲတံုးေလးေတြရွိတယ္
ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ ဘာမွမရွိဘူး